Groei

Waarom niet iedereen jou groei begrijpt

Soms heb ik het idee dat ik zo graag in iemands anders schoenen wil staan. Iemand die het allemaal beter voor elkaar lijkt te hebben. In eerdere blogs benoemde ik het al, we delen vaak de mooie momenten die we delen op bijvoorbeeld social media of verjaardagen. De tegenslagen deel je niet of alleen met de mensen die heel dicht bij jou staan. Hierdoor krijgen we een heel ander beeld van iemand en weten we vaak helemaal niet hoe het echt met iemand gaat tot we die persoon persoonlijk spreken.

Eigenlijk willen we altijd meer en soms beseffen we dan niet waar we al vandaan komen en wat we al bereikt hebben. De mensen om jou heen zien de hoogte punten, maar het hele proces er omheen met vallen en opstaan zien zij niet.

 

Het gras is altijd groener aan de overkant

Ook ik liep hier de laatste tijd tegenaan. In 2015 richtte ik mijn blog op en sinds vorig jaar (2018) heb ik de draad weer volledig opgepakt. In het begin was ik tevreden over hoe het ging, maar na een tijdje wilde ik meer. Ik wilde ineens meer volgers op instagram en meer bezoekersaantallen. Terwijl ik altijd heb gezegd (en dat is nog steeds zo) dat ik blog omdat ik het leuk vind en omdat ik weet dat ik er mensen mee help.

Het zijn allemaal maar cijfertjes, de een heeft 1000 instagramvolgers en daarvan vinden er maar 10 echt herkenning, ik heb er misschien minder, maar er vinden wel meer mensen herkenning bij mij.

Maar waarom krijg ik dan ineens van deze in mijn ogen nutteloze doelen, want het gaat er tenslotte voor mij om dat ik een iemand help met mijn blog door hem/haar herkenning te geven en dat doel heb ik al mogen bereiken. 

 

Waarom niet iedereen jouw groei begrijpt

Toch was ik zoekende naar wat ik wilde. Wilde ik zo doorgaan of mij dan toch focussen op iets anders? De afgelopen maanden ben ik ontzettend veranderd, maar wie is de Linne van nu? Anno oktober 2019. Met deze vraag zat ik veel en de momenten dat ik erover nadacht konden mij ook heel onzeker maken, want tja de afgelopen tijd waren er veel dagen dat ik het even niet meer wist. Ik zette een stapje terug. Anderen begrepen mijn emoties niet als ik het erover had. Want ik had toch zoveel bereikt?

Laatst op vakantie had ik hierover een gesprek met mijn vriend, ik vertelde hem dat ik worstelde met iets wat ik niet kon uitleggen, want ik had al zoveel bereikt maar waarom was ik dan toch down?

Na een tijdje begreep hij wat ik bedoelde en gaf hij een heel mooi antwoord met daarbij een voorbeeld die ik graag met jullie deel. Wie weet kan het jullie helpen om het proces in iets waar je naartoe aan het werken bent, aan iemand anders uit te kunnen leggen.

 

Hoe kan je iemand jouw groei uitleggen?

Soms bereik je hoogtepunten of een bereik je een belangrijkste stap, deze gebeurtenissen kan je dan zien als een vlaggetje wat je haalt tijdens of aan het einde van een level in Mario bros.

Val je naar beneden? Dan mag je bij het laatste vlaggetje weer verder proberen het level of de wereld te halen. Zelf merk je de ups en downs die je tijdens z’n spel beleefd alleen het computersysteem of de mensen om jou heen zien alleen de vlaggetjes die je behaald hebt. Zo is het ook in het echte leven.
Misschien probeer je wel van een eetstoornis af te komen. Ik durf te zeggen dat je al een stuk verder bent dan het punt dat je überhaupt hulp probeerde te zoeken of te accepteren. Dat is namelijk al een van de eerste vlaggetjes en in die tussentijd zijn er al veel meer vlaggetjes geweest. Alleen je ziet nu alleen de val die je als laatste hebt gemaakt. Terwijl anderen alleen jou laatste “overwinning” zich herinneren.

 

Heb helder wat jouw eindkasteel is

Voor jezelf helpt het misschien ook als je helder hebt waar je vandaan komt en wat je eindkasteel is.

Het eindkasteel van Mario bros waar ik naartoe werk is om straks als interaction designer te werken voor de zorg, daarnaast zou ik graag artikelen willen schrijven voor bijvoorbeeld een tijdschrift als Womans health.
Verder vind ik het belangrijk dat ik bij mijzelf blijf en niet teveel de standaard blogger word, ik wil mensen inspireren en (h)erkenning geven. Ik wil een medium zijn zodat mensen die ergens tegenaan lopen iemand alleen een bepaalde blogpost van mij hoeven te laten lezen en die ander begrijpt die persoon weer veel beter, een soort hulpmiddel.

Bij mij is hetgeen wat ik wil bereiken iets groots, maar het kan ook iets kleins zijn. Door de vlaggetjes en de vallen die je daartussen maakt kan het zijn dat andere jouw ups en down niet altijd begrijpen, maar wel ontzettend trots zijn op waar je nu staat of dat ze heel trots zijn als je bij het volgende vlaggetje bent. Ook zullen er mensen zijn die zeggen dat het je allemaal zo makkelijk afgaat. Besef je dan even dat zij alleen de vlaggetjes zien en niet de vallen die je daartussen gemaakt hebt.

 

You got this!

Wie weet kan je nu beter aan iemand uitleggen in welke situatie je zit en dat je misschien wel tussen twee hoogtepunten (vlaggetjes) inzit en je daardoor ook echt even niet goed voelt. En weet ook dat die downs tussen deze hoogtepunten er mogen zijn en er juist voor zorgen dat het hoogtepunten zijn.

You got this!

 

Liefs Linne ♥

Wil je op de hoogte blijven van alles wat er gebeurd? Dan kun je mij ook volgen op Instagram.

12 reacties

  1. Georgina Lifestyle op 12 november 2019 om 22:09

    Wat een mooie blog. Zelf vind ik het heerlijk om met mijn hobby’s bezig te zijn, dan kan je ook even je gedachten verzetten.

  2. Mandy op 29 oktober 2019 om 16:52

    Wat een mooie blog! De afgelopen tijd heb ik heel veel geleerd qua groeien, niet alleen met bloggen maar met heel veel andere dingen ook. Heel mooi geschreven

    • Liefslinne op 29 oktober 2019 om 17:20

      Dankjewel!

  3. Gabriëlle op 29 oktober 2019 om 10:13

    Super inspirerend en interessant, het belangrijkste blijft inderdaad het eigen eindstation!

  4. Bregtje op 27 oktober 2019 om 12:44

    Dankjewel voor deze mooie boodschap. Heel herkenbaar en wat mooi omschreven. Niet alleen omdat ik een Mario Bros fan ben natuurlijk 😉

  5. Melanie op 27 oktober 2019 om 09:05

    Wat ontzettend mooi geschreven en zo herkenbaar. Ik blog ook omdat ik het gewoon erg leuk vind maar toch hoop ik elke maand weer meer bezoekers te halen dan de maand daarvoor. Op een gegeven moment was ik daardoor me plezier kwijt. Dus nu blog ik gewoon weer omdat ik het leuk vind en ach die nummertjes maken me eigenlijk niet zoveel meer uit.

    • Liefslinne op 27 oktober 2019 om 12:08

      Wauw wat fijn om te horen! Ik kan gelukkig ook steeds meer “afstand” nemen van de nummertjes, maar eigenlijk wel apart hoe je dan doelen krijgt, omdat je die ziet bij anderen maar eigenlijk passen ze helemaal niet bij wie jij bent

  6. Felice op 26 oktober 2019 om 16:15

    Groei is een doorlopend proces! daarin verander je steedds – gelijkdelijk aan – een beetje. Met vallen en opstaan…

  7. Xarifa op 26 oktober 2019 om 11:46

    Oh, dit is zo herkenbaar! Overigens denk ik dat je doelen die qua blog en instagram helemaal niet nutteloos zijn. Ik denk dat dit voortkomt uit het feit dat je graag zou willen zien dat mensen oké zijn zoals ze zijn. En dat je die boodschap naar meer mensen wil overbrengen. Niet waar?

    • Liefslinne op 26 oktober 2019 om 14:00

      Jaa dat klopt! Alleen het gaat er niet om hoeveel volgers je hebt etc.

  8. Alexandra op 26 oktober 2019 om 10:59

    Vaak wandel je over de vlaggen heen zonder ze te zien. Wat kan helpen is per dag de positieve dingen benoemen, hardop, bevestigd, maakt je sterker en het versterkt je positieve zelfbeeld.

    • Liefslinne op 26 oktober 2019 om 14:00

      Wauw dat is een hele mooie toevoeging!

Laat een reactie achter





Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.