Slijmbeursontsteking heup en de balans tussen stage lopen en chronisch ziek zijn – Gezondheidsupdate
Waar ik met trots terugkijk op de afgelopen maanden, moet ik nu ook eerlijk zijn naar mijzelf dat het niet zo goed gaat met mijn gezondheid als ik had gehoopt. Voor het eerst in een lange tijd weet ik dan ook niet meer wat ik moet antwoorden op de vraag ‘Hoe gaat het?’ Sowieso is de vraag ‘Hoe gaat het?’ een lastige vraag en had ik het daar al eens eerder over in een Instagrampost, maar meestal weet ik wel wat ik moet antwoorden. Nu voor het eerst sinds een lange tijd dus niet meer. Er gebeurt veel. Afgelopen week was privé een turbulente week, maar niet alleen afgelopen week was turbulent. De afgelopen twee maanden gebeurde er namelijk veel waaronder een slijmbeursontsteking in mijn heup.
Augustus/september
In augustus begon ik met een overbelaste/ontstoken heupspier. Een tijd later lag ik op de spoedeisende hulp, meer hierover is te lezen in mijn vorige gezondheidsupdate. Ik bleek achteraf een gordelroosinfectie op mijn been te hebben. Inmiddels kan ik een keelontsteking van het lijstje afstrepen, blijkt mijn andere heup ook overbelast te zijn en blijkt de heup waar ik al last van had een slijmbeursontsteking te zijn. Maanden ging het zo goed en nu is de confrontatie er weer dat mijn lichaam sterk, maar niet gezond is. Het neemt mijn mobiliteit en vrijheid een stukje weg. Zo was vandaag eigenlijk een kantoordag, maar autorijden zit er vanwege mijn slijmbeursontsteking niet in.
Verschil tussen school en stage
Naast dat het ziek zijn gewoon door is gegaan, ben ik een maand geleden gestart met stage en het is leuk, maar damn, wat moet mijn lichaam wennen. Energie voor sommige dingen is er niet meer en de struggle om een dag vrij te nemen en bij te komen in bed is real. Soms zit ik zo lekker in een flow dat ik bijna niet opmerk dat ik anders ben dan anderen. Maar ondanks dat stage is gestart is gaat het ziek zijn door. Waar ik met school mijn draai had gevonden in dagen vrij nemen, later starten of overleggen met docenten, is het hele werkwereldje nog nieuw voor mij. Wat geef je wel door aan begeleiders? Wanneer neem je een dag vrij? Hoe regel ik mijn uren met ziekenhuisafspraken? De afgelopen week heb ik veel gesprekjes gevoerd en ik moet mijn draai er gewoon nog in vinden.
Stapje voor stapje
Het belangrijkste is om het stapje voor stapje aan te pakken en niet te enthousiast van start te gaan om driehonderd meter verderop neer te vallen. Ik heb weer regelmatig fysio en zoek naar de balans die ik nodig heb. Gelukkig heb ik in het thuiswerken mijn draai aardig gevonden. De rest kost gewoon tijd. Het sporten laat ik even voor wat het is en ik ga even terug naar de basis: gezond eten en goed voor mijn lichaam zorgen. En het bloggen? Dat gaat gewoon door! Ik schrijf veel vooruit en het is voor mij nog steeds een hobby en zolang het niet voelt als moeten ga ik ermee door zoals ik nu doe. Wat vandaag niet lukt komt morgen wel.
6000x mijn hoofd tegen dezelfde steen stoten
Soms ben ik wel te enthousiast en stoot ik mij weer aan dezelfde steen, zoals nu. En ik kan je zeggen dit is zeker niet de eerste keer. Steeds denk ik dat ik het wel kan en soms lukt het en soms strand ik dan toch ergens weer. Herken je je hierin weet dan dat je zeker niet de enige bent. Ja, het is confronterend, maar doe net als ik een stapje terug en luister naar je lichaam als het roept. Want het is okay om even niet jezelf te zijn en te balen van een mindere dag. Morgen is er weer een nieuwe dag en anders die dag erop en anders is er elke week weer een nieuwe week.
Zorg goed voor jezelf!
Liefs Linne ♥
Wil je op de hoogte blijven van alles wat er gebeurd? Dan kun je mij ook volgen op Instagram.