Luisteren naar je lichaam. Wat betekent dat eigenlijk? – Gastblog #54 De shitzusjes

De afgelopen jaren luisteren wij eigenlijk constant naar ons lichaam. Elke minieme verandering wordt opgemerkt, geanalyseerd en beoordeeld. Van die kleine pukkel op je kin tot de heftige buikpijn die nu toch echt te herkenbaar is geworden. Is het een teken van nieuwe verslechtering of is het toch onschuldig van aard? Wij weten het soms niet meer. Luisteren naar je lichaam. Als chronisch zieke luister je constant naar je lichaam. Het is goed om ernaar te luisteren maar we kunnen er ook in doorslaan.

Vaak horen we het op slechte momenten gewoon nog eens als goed advies: luister naar wat je lijf je te zeggen heeft! Waar zit precies het onderscheid tussen onschuldige klacht en nieuwe opvlamming? Vooral ook: wat doen we er nu eigenlijk mee? Blijven we thuis van werk of die afspraak met vriendinnen? Wanneer neem je een pijnstiller en ga je er gewoon voor? Wanneer ga je over de grens, waar ligt die grens eigenlijk en moeten we altijd stoppen voor de grens?

We horen het vaak. “Luister maar goed naar je lichaam”.

We kunnen niet altijd ja zeggen voor ons lichaam. We kunnen niet altijd nee zeggen voor ons hoofd. Een nee voor ons lichaam is namelijk vaak een ja voor onze mentale gezondheid. Is dat eigenlijk wel een keuze? Je mentale gezondheid of je fysieke gezondheid? Vaak merken we dat we het nooit goed kunnen doen. We voelen verdriet als we thuis blijven en de dag toch beter verloopt omdat we dan iets missen. We worden boos als we na een feestje drie dagen uitgeput op de bank liggen en we voelen een intense eenzaamheid als we thuisblijven omdat we echt niet vooruit komen.

Waarom twijfelen we zo aan onze keuze? Juist nu we naar ons lichaam luisteren.

Het is eigenlijk gek. Die keuze maken we namelijk niet voor niets. We luisteren eigenlijk naar ons lichaam. Bijna altijd bekijken we de situatie honderd keer op honderd verschillende manieren. We wikken en wegen. We gaan niet over een nacht ijs. Uiteindelijk nemen we een besluit om iets wel of niet te doen. Als we de keuze hebben gemaakt, twijfelen we niet langer. We weten heel goed of we iets kunnen of niet. We weten ook dondersgoed dat we soms keuzes maken die over de grens heen gaan om iets moois terug te krijgen. Daar is helemaal niets mis mee.

Nadat de keuze is gemaakt, en het moment voorbij is, slaat de twijfel weer toe. We analyseren elk detail. Onze gevoelens en gedachten vormen langzaam een oordeel over de keuze.

Goed of fout.

We vergeten regelmatig dat het die dag misschien wel goed ging omdat we rust hebben genomen en oordelen alleen over het gevoel van eenzaamheid en verdriet. Dat willen we niet. We vergeten ook de gezelligheid van het feestje op die dagen dat we uit liggen te rusten op de bank. Dat uitrusten voelt als iets negatiefs.

Terwijl alle momenten die wel goed gingen, elke keer dat we een keuze maakten waar geen negatief gevolg aan zat. Elke keer dat we blij waren dat we thuis bleven omdat we écht geen stap hadden verzet. Elke keer dat we gezellig uit eten zijn geweest zonder extreme vermoeidheid achteraf. Die verdwijnen naar de achtergrond. Wij pleiten voor minder oordelen naar jezelf. Je maakt een beslissing met de kennis op dát moment,  een paar uur later, heb je nieuwe kennis over je lijf en kun je wellicht een nieuwe keuze maken maar (!) je kan niet je oude beslissing herzien. Dat zou oneerlijk zijn naar jezelf, je had immers die nieuwe kennis toen niet.

Wees niet te streng voor jezelf want elke keuze die je maakt leert je iets over jezelf en je lichaam.

Kijk wat het doet als je over de grens heen gaat, bel met je arts, neem een keer een pijnstiller om iets te doen en zie het als een leermoment. Je hoeft niet te oordelen in termen als goed en kwaad. Achteraf checken wat een keuze heeft gedaan is prima, maar veroordeel jezelf niet voor die keuze. Denk niet dat je lui bent als je drie dagen op de bank hebt gelegen en daarna weer iets kan. Denk niet dat je een domme keuze maakt als je die drie dagen nodig hebt na een feestje. De keuzes leveren je altijd iets op. Dus luister naar je lichaam, maak een keuze en geniet.

Liefs,

Daphne en Esmée van de Shitzusjes

– Wil jij ook graag een gastblog schrijven? Laat een bericht achter via het contactformulierof stuur mij een DM op Instagram.