Je zag niks… – Onzichtbaar ziek zijn

As je mij nu zou vragen hoe het met mij gaat zou ik eigenlijk geen antwoord klaar hebben. Ik heb zo mijn ups en downs, zo heb je nu eenmaal als je chronisch of onzichtbaar ziek bent (en vaak ook in t gewone leven hoor ?) mindere dagen, die zich afwisselen met mooie dagen. De mooie dagen geven je vaak veel energie en toveren een glimlach op je gezicht. Waar je op de mindere momenten of dagen dan vaak weer aan terug kan denken. Daarnaast twijfel ik vaak veel in mijn hoofd en kan ik bijvoorbeeld ’s ochtends denken ‘zal ik uit bed gaan? Of toch een dagje rust?’. Vaak kies ik voor het eerste omdat ik als ik eenmaal halverwege de dag ben, dat het best goed te doen is. (Al is het soms geen keuze, maar heb je even een rem nodig en moet je je rust pakken).
Ik heb regelmatig dagen of momenten dat ik mij van binnen niet lekker voel, maar je aan de buitenkant niks ziet, omdat een onzichtbare ziekte, zoals een afweerstoornis, zich nu eenmaal niet zo snel zichtbaar is en zich in je lichaam afspeelt. Maar waarom wil ik mijn afweerstoornis soms verbergen voor anderen?

Oordelen
Wanneer je je ziekte verbergt en het aan niemand vertelt, ben je voor die persoon gewoon Linne. Alleen wanneer je er altijd ziek uitziet hebben mensen ook heel veel oordelen. ‘Daar heb je haar weer’, ‘Wat heeft ze nu weer’ & ‘aansteller’. En tuurlijk mensen oordelen altijd, maar als je voor jezelf ook door wilt gaan is het lastig als je constant geconfronteerd wordt met dit soort opmerkingen en dan kan je het maar beter verbergen ook al zien de mensen die misschien wel om je zouden geven dan ook niks aan je.

Vragen
Als je een gebroken been hebt, ben je het vaak na een tijdje zat om te horen van mensen. Ohh wat is er met jou gebeurd? Gelukkig herstelt een botbreuk meestal na zes weken. Alleen wanneer je er altijd ziek uit ziet omdat je chronisch ziek bent krijg je ook heel erg vaak de vraag, “Wat is er met jou?” “Gaat het wel” “Kan ik iets voor je doen?”.

Al die vragen zijn hartstikke lief bedoeld en op heel veel momenten helpt het je ook heel erg. Je voelt je niet alleen en het support je soms ook om verder te gaan. Alleen als je die vragen elke dag krijgt, als je elke dag hetzelfde moet uitleggen, dan wordt dat soms teveel.. Zelf wil je soms ook door en dat kan soms gewoon minder makkelijk als het goed zichtbaar is en mensen vragen blijven stellen.

Ik ben ook gewoon Linne
Wanneer je chronisch ziek bent vinden mensen je vaak zielig. Iets wat ik echt super irritant vind, want ik ben niet zielig. Ik leef er al mijn hele leven mee en ook al heb ik soms obstakels… Dat is het leven en ik vind mijn weg wel. Ik wil gewoon heel graag gezien worden als mijzelf, Linne. Een vrolijke student die van het leven geniet en niet het zieke meisje of het meisje met een afweerstoornis.

Goed kleden doet goed
Daarnaast is het bij mij zo dat wanneer ik mij goed kleed ik mij ook beter voel. Ik kan soms heel erg moe uit bed komen, alleen wanneer ik dan even douche, mij opmaak en aankleed in de kleren waar ik mij goed in voel heb ik het idee dat ik soms in een keer veel meer aan kan. Ik heb soms meer motivatie om iets te gaan ondernemen, wat mij vervolgens dan weer energie geeft waardoor ik soms toch heel veel van mijn dag heb kunnen maken. Gewoon door het positief te zien. En het scheelt dat door de make-up en de kleren, mensen niet zien dat je je dag wat minder begon, waardoor je ook niet snel weer valt in een negatieve spiraal doordat je het over je ziekte hebt.

When I look back on my life, I see pain, mistakes and heartache. When I look in the mirror, I see strength, learned lessons and pride in myself – unknown

Liefs Linne ♥

Wil je op de hoogte blijven van alles wat er gebeurd? Dan kun je mij ook volgen op Instagram.