Ik wou dat ik jou was, maar wel maar voor 1 dag
Het is middag en ik voel een scherpe pijn in mijn onderrug. Een soort pijn die ik inmiddels uit duizenden herken. Mijn benen trillen en eigenlijk probeert mijn lichaam me te vertellen dat ik nu echt moet gaan liggen of zitten. Voorzichtig loop ik naar de dichtstbijzijnde stoel en in mijn hoofd hoor ik mijn gedachtes al in strijd gaan met mijn lichaam. Het lastigste aan een chronische ziekte vind ik dat je geen invloed hebt op hetgeen wat er in je lichaam gebeurd. Je lichaam is vaak in strijd met je hoofd.
Ik ben net als jij een tiener
Dit komt omdat je gewoon een man of vrouw ben van jouw leeftijd, alleen je lichaam pakt het anders aan. Meestal is er niks te zien aan de buitenkant. Ik ben 19 jaar en net als jij een tiener. Ik studeer, spreek graag met vrienden af en heb verschillende hobbies. Alleen heb ik een afweersysteem die zijn werk niet doet zoals het had moeten doen, ook heb ik astma, botonkalking, hyperlaxiteit en nog veel meer. Niet iets wat ik had gedacht toen ik als klein meisje naar mijn toekomst keek.
Er zijn dagen dat ik weinig energie heb of tegen fysieke problemen aanloop. Op deze dagen merk ik dat mijn hoofd in strijd komt met mijn lichaam. Ik wil graag dingen doen die ik niet kan of krijg mijn eigen lichaam totaal niet onder controle, alsof het zijn eigen leven leidt.
Waarom ik?
Soms voel ik mij zo slecht dat ik merk dat ik mij even niet meer sterk kan houden en vooral dat mijn hoofd gewoon zo boos is op mijn lichaam. Waarom ik? Op dit soort momenten moet alles er vaak even gewoon uit en is het heel belangrijk dat ik de rem erop zet en rust ga nemen. Misschien herken je de vraag wel, weet dat je er uiteindelijk je kracht uit kan halen en het is okay als er alsnog soms dagen zijn dat je denkt, waarom ik?
Ik wou dat ik jou was
Wat wou ik graag dat ik jou was als je mij weer aankijkt, omdat ik niet doorloop of weer aan de kant zit en toekijk hoe anderen iets doen. Mensen herkennen vaak de inpakt van hun blikken of woorden niet. Het kwetst mij en zeker, omdat ik al zo struggle soms met mijzelf. Ik weet dat er heel veel mensen wel voor mij klaar staan en een paar weken geleden schreef ik een artikel over welke reacties je zoal krijgt van mensen wanneer je een chronische ziekte hebt. Meestel denk ik ‘Denk je dan echt dat ik het zo gewild had?!’. Gelukkig kan ik het ook heel vaak relativeren en heel snel van mij afzetten.
Ik wou dat ik jou was, maar wel maar een dag
Want wat houd ik van mijn lichaam en ik weet het klinkt stom, maar het heeft mij zoveel meer gebracht. Dankzij mijn afweerstoornis sta ik waar ik nu sta en ja dat zeg ik eerlijk daar ben ik trots op. Laatst bedankte ik mijn soldaatjes… Maar daarnaast heb ik zoveel doorzettingsvermogen en andere eigenschappen opgebouwd die ik voorheen niet had. Ik bekijk dingen gemakkelijker positief en zit absoluut niet snel bij de pakken neer.
Wil je graag jouw verhaal delen of een luisterend oor? Via mijn contactformulier heb ik al verschillende mensen mogen leren kennen, maar ook via Instagram kan je altijd een DM sturen!
Maak er een mooi weekend van,
Liefs Linne ♥
Wil je op de hoogte blijven van alles wat er gebeurd? Dan kun je mij ook volgen op Instagram.
Wat goed dat je dit deelt en wat onwijs lief dat je ook klaar staat voor anderen! Mooi geschreven
Erg mooi geschreven en herkenbaar. Ik zou geen ander lichaam willen hebben, maar heb zeker momenten gehad waarop ik dacht: Waarom ik? Met mijn HG zwangerschap vooral.
Precies!
Wat een onwijs mooi artikel. En ik begrijp het tot op zekere hoogte ook wel. Ik heb zelf te dealen met onder andere een zware depressie, iets wat mijn dagelijkse leven ook echt wel beheerst. En soms zou ik ook zo graag willen dat ik ‘gewoon’ was, dat ik volledige dagen naar school zou kunnen en gewoon mee zou kunnen draaien in de maatschappij. Het lastige is soms ook wel dat mensen er op een gegeven moment klaar mee lijken. Wat ik best snap. Maar het is niet dat ik er zelf voor gekozen heb. Maar goed, we moeten het er maar mee doen.
Wauw dankjewel!❤️
moedig en dapper dat je dit deelt. maak er het beste van en blijf lekker jezelf 😉
Dankjewel zal ik doen!
Jeetje, wat goed geschreven! Het lijkt me heel lastig om met een chronische ziekte om te gaan, maar ik vind dat je er heel goed mee omgaat.
Liefs,
Elles
Dankjewel!❤️
Zo mooi hoe je dit omschrijft. Echt knap. Ik heb ook chronische pijn in m’n rug en ga daar binnenkort een traject voor in. M’n hoofd is ook zo vaak boos op m’n lichaam, maar ik heb het nooit zo abstract en duidelijk kunnen zien. Maar het is dus echt precíes wat het is. Dank je wel voor deze blog xxx
Zoveel liefde ❤️❤️
Mooi!
Wat een mooi en open verhaal. Wees jezelf en denk niet teveel na wat anderen over je zullen denken je kunt nooit iedereen gelukkig maken dus maak jezelf gelukkig! Fijne woensdag!
Dankjewel! Jij ook een fijne woensdag!
Je hebt doorzettingsvermogen en helaas is het nou eenmaal zo in het leven dat je het niet altijd voor het zeggen hebt als het om je gezondheid gaat. Je gaat er goed mee om en probeer er het beste van te maken, maar dat doe je ook, want je bent positief ingesteld.
Wat een prachtige blog over een heel vervelend onderwerp.
Dankjewel!
Wat een moedig verhaal. chronisch is een rot ziekte. Veel sterkte. Hoe ga je om met kritieke van mensen die je krijgt, face to face?
Dankjewel! Ik moet zeggen dat ik gelukkig niet veel face to face kritiek krijg, maar anders ben ik vaak gewoon heel erg open over wat ik heb en hoe ik ermee deal. Ik probeer het vanuit mijn kant uit te leggen, maar heel vaak zeg ik ook niks. Sommige mensen kunnen zo bot zijn dat ik er de moeite niet in ga steken.