‘Ik heb misofonie’ – Leven met misofonie – Gastblog #26 Angelique

Hi, wat leuk dat je deze blog leest! Mijn naam is Angelique en ik ben 21 jaar oud. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik heb misofonie. In dit artikel deel ik meer over wat misofonie is, welke symptomen ik heb en mijn ervaringen met misofonie.

Wat is misofonie? 

Er is het een het ander te vinden over misofonie als je dat op google intypt, hieronder een korte samenvatting. Misofonie komt van het Griekse woord Misos (haat) en phónè (stem, geluid) en betekent letterlijk ‘haat voor geluid’. Het is een hersenaandoening waarbij specifieke geluiden (zoals smakken of ademhalen) extreme gevoelens van haat, woede en walging opwekken.

Over de oorzaak van misofonie is nog niet zoveel bekend. Men vermoedt dat het aan het begin van de puberteit ontstaat. Op dit moment wordt er onderzoek gedaan naar de erfelijke factoren die mogelijk een rol spelen bij het ontstaan van misofonie. Wat men wel weet is dat er een Pavlov-reactie ontstaat in het brein. In het brein wordt er een koppeling gemaakt tussen specifieke geluiden en negatieve gevoelens. Het horen van het geluid brengt een reflex dat negatieve gevoelens oproept teweeg. Vaak gaat misofonie samen met misokinesie. Dit betekent ‘haat voor beweging’. Echter wordt er nog onderzoek gedaan of dit onder misofonie valt. 

Mijn ervaringen

Nog steeds vraag ik mij soms af hoe ik opeens last heb gekregen van misofonie. Tot 2015 had ik nergens last van, ik sliep zelfs met mijn zusje op een kamer en dacht ’s nachts altijd, even luisteren of ze nog wel ademt. Dat gevoel heb ik al lang niet meer, slapen met iemand op een kamer is voor mij zonder oordoppen echt een hel. Ik ben dan constant wakker, omdat ik de ander hoor die snurkt of heel hard ademt.

In 2016 kreeg ik opeens heel veel last van mijn vader die een hele zware ademhaling heeft. Hij is mijn grootste trigger. Vaak is het zo dat juist de mensen die heel dichtbij je staan, je grootste trigger zijn. Dat is dus ook bij mij zo. Het bleef niet alleen bij de ademhaling van mijn vader, maar ook het eten van brood bij mijn bonusmoeder. Ik kon niet rustig met ze in een ruimte zitten. Het is lastig uit te leggen wat je voelt op zo’n moment. Je kan je zo boos en machteloos voelen. Het is meer dan het gevoel wat je krijgt als iemand met zijn nagels over het krijtbord gaat.

Vaak voel ik me ook schuldig als ik dingen denk van, houd nou eens op met ademen, want dat kan natuurlijk niet zomaar. In de loop der jaren zijn er verschillende triggers bij gekomen, zoals het roeren in cup a soup en het doorslikken daarvan. Ik kan niet in mijn slaapkamer zitten als de tv in de woonkamer aan staat. Het is dan zo’n gedempt geluid wat ik heel naar vind. Soms is het idee al genoeg om ervoor te zorgen dat ik me heel geïrriteerd voel. Mijn moeder friemelt heel veel aan het haar en dat is iets waar ik ook totaal niet tegen kan, dit is later als trigger erbij gekomen. 

Nu lijkt het zo alsof ik alleen maar aan het zeuren ben over mijn triggers, maar het neemt niet weg dat ik nog steeds van al deze mensen houd. En dat is meteen het dubbele. Soms kunnen ze er niets aan doen, maar voor mijn gevoel kunnen zij dat wel. Dieren en kleine kinderen mogen smakken en doen wat ze willen, bij hen heb ik het gevoel dat zij daar niets aan kunnen doen. Zo kan Boris onze hond heerlijk zijn eten naar binnen schrokken of Semmie de kat van de buren die even komt buurten, zich wassen zonder dat ik daar last van heb. 

Therapie in het AMC / Misofonie behandeling

Na mijn eindexamen in 2017 heb ik therapie gevolgd bij het AMC. Dit duurde 7 weken, iedere donderdag ging ik naar Amsterdam om daar cognitieve gedragstherapie en psychomotorische therapie te volgen. Bij cognitieve gedragstherapie krijgt je technieken aangeleerd om de cirkel irritatie te vermijden naar technieken om irritatie te doorbreken.

Ik heb filmpjes gemaakt, waarbij ik het likken van de hond onder het filmpje gezet heb van iemand die een broodje eet. Zo wordt de associatie met het geluid veranderd. Bij psychomotorische therapie worden ontspanningsoefeningen aangeboden. Een voorbeeld hiervan is de Jacobsen, dit is een een ontspanningsoefening. Verder doe je ook bewegingsactiviteiten. M

ijn zusje kwam ook een dag mee en moest een appel eten terwijl ik door bungelende en heen en weer zwiepende touwen moest lopen. Als ik mijn aandacht bij mijn zusje had dan kwam ik daar niet doorheen, bij deze aandachtstraining gaat het er dus om dat je je aandacht niet op de trigger moet richten. Wat soms makkelijker gezegd is dan gedaan.

Dit was mijn misofonie verhaal. Mocht je nog vragen hebben of iets kwijt willen dan mag dat altijd 🙂 

Liefs,

Angelique

– Wil jij ook graag een gastblog schrijven? Laat een bericht achter via het contactformulier of stuur mij een DM op Instagram.