Alsof het even vakantie is & een emotionele week – Weekblog #37
Hi there, gisteren kwam ik er ineens achter dat ik alweer drie weken geen weekblog geschreven heb, dus daar heb ik even snel verandering in gebracht. Het was een week vol emoties, maar daarnaast ook een week waarin ik even het idee had dat het vakantie was. Dus laten we snel beginnen!
De week begon met een vrije maandag door het pinksterweekend. Heel vervelend natuurlijk 😉 al met al een heerlijk begin van de week. Omdat Timon en Jordi (zijn tweelingbroer) de dag ervoor jarig waren, kwam er nog bezoek over de vloer. Er werden spelletjes gespeeld en er werd natuurlijk ook taart gegeten! Aan het einde van de dag ging ik na een lang weekend weer terug naar mijn eigen huis waar Lucky blij was mij weer te zien.
Terwijl ik in bed nog even ging lezen kwam Lucky bij mij liggen en terwijl er muziek aanstond op de achtergrond genoten we met z’n tweeën.
Dinsdag was een rustige dag. Ik moest in het ziekenhuis bloedprikken voor de vaccinatie die ik in maart en april heb gehad. Vervolgens eenmaal thuis deed ik de boodschappen en ging ik aan de slag met mijn werk. Na het eten ben ik gaan sporten en vervolgens kwam Timon, die kwam een nachtje slapen, omdat hij de volgende dag vrij was.
Woensdags hebben we rustig een aantal dingen gedaan. Hij werkte aan school en ik aan mijn werk. We hadden afgesproken om die middag samen met mijn ouders taart te eten, omdat die door corona niet op de verjaardag van Timon zelf konden komen. Terwijl we samen taart aan het eten waren kreeg de week ineens een rare wending. We kregen een berichtje van zijn moeder met de vraag of Timon kon bellen. Eigenlijk wisten we toen al enigszins wat er gaande was. Eenmaal aan de telefoon bleek helaas hetgeen wat wij dachten waar te zijn. De hond van Timon, Joppe, zou die avond ingeslapen gaan worden.
Joppe was al 17 jaar, overleefde kanker en was nog altijd een vrolijk hondje. Toch leed hij veel en was het gewoon beter om hem te laten gaan.
We pakten rustig onze spullen en reden vervolgens naar Timon zijn huis waar we nog met Joppe geknuffeld hebben. Een uur later reden we naar de dierenarts. Alles ging snel en ondanks dat ik het ergens wel en niet had verwacht was er merkte ik bij mijzelf ook veel verdriet. Het besef kwam dat ik Joppe eigenlijk net zo lang ken als Lucky. Het was ook een beetje mijn hond.
Die avond en de dag erna waren raar en lastig. Alle afspraken werden afgezegd en we deden waar we ons goed bij voelden. Ik had die dag met Nina afgesproken en bij haar heb ik wat serie gekeken en gewoon lekker niks gedaan.
Vrijdag merkte ik zelf dat ik mij alweer iets beter voelde. Het contrast was ook groot want Timon en ik waren die dag 4,5 jaar samen. We besloten niets denderends te doen en zijn samen even lekker gaan wandelen. We namen hapjes mee en hebben er zo toch nog een fijne dag van kunnen maken.
Voor een paar dagen zijn we bij Timon thuis geweest en zaterdag zijn we weer naar mijn huis gegaan waar we ‘s avonds de streamers hebben gekeken met vrienden. Het voelde even weer als vanouds, we dronken cocktails en er stonden hapjes op tafel. Oké okee, er werd natuurlijk ook gedanst ;).
Gisteren, zondag dus, voelde even echt aan als een vakantie(dag). De zon scheen en het leek wel zomer! We sliepen uit. Ik legde mijn zomerkleren eindelijk maar eens in de kast. Ik werkte wat en we zijn daarna samen even naar de Intratuin geweest. Op bed liggen bij mij altijd dekens zodat Lucky zijn haren niet steeds in mijn bed komen. In de winter slaap ik daar ook onder, maar zomers is dat wel heel warm en dus wil ik die dekens in een mand gaan doen! De juiste mand wel gevonden, maar in een andere kleur. Helaas hadden ze de kleur die ik wilde niet meer op voorraad en dus heb ik eenmaal thuis de mand alsnog besteld. Bij de Intratuin konden we ook even op het terras zitten, dus dat hebben we gedaan en eenmaal thuis hebben we samen nog spelletjes gespeeld.
Dat was hem voor afgelopen week! Fijne week!
Wil je op de hoogte blijven van alles wat er gebeurt? Dan kun je mij ook volgen op Instagram.