Schildklierprobleem of auto-immuunziekte? De ziekte van Hashimoto – Gastblog #44 Claire

Veel mensen in Nederland slikken schildkliermedicatie zonder te weten dat ze eigenlijk een auto-immuunziekte hebben. Dat klinkt best wel heftig toch? Toen ik zelf schildklier medicatie moest gaan slikken kwam ik erachter dat dit niet kwam door een ‘schildklierprobleem’ maar door een probleem met mijn immuunsysteem.
De ziekte van Hashimoto begint de laatste jaren iets meer aandacht te krijgen in de media. Steeds meer mensen weten wat het is, ook steeds meer mensen komen erachter dat ze het zelf hebben. Sinds mijn eigen diagnose heb ik veel mensen gesproken die eigenlijk helemaal niet wisten dat ze deze ziekte hebben. Sommige van hen slikten al jaren schildkliermedicatie, maar hadden geen enkel besef dat dit alles te maken heeft met het immuunsysteem!

Wat is de ziekte van Hashimoto & wat is auto-immuunziekte?

De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat het immuunsysteem de cellen van het eigen lichaam aanvalt. Normaal gesproken beschermt het immuunsysteem juist het eigen lichaam, door indringers zoals bacteriën en virussen aan te vallen. Als iemand een auto-immuunziekte heeft gaat er dus iets flink mis. Er zijn verschillende auto-immuunziektes. Bij sommige valt het immuunsysteem specifieke organen aan en bij anderen specifiek weefsel dat overal in het lichaam te vinden is. Bij de ziekte van Hashimoto wordt specifiek de schildklier aangevallen, waardoor het kapot gaat en zijn werk niet meer kan doen. 

Wat doet de schildklier?

Dat de schildklier kapot gaat is natuurlijk een probleem. De schildklier produceert namelijk hormonen die belangrijk zijn voor het hele lichaam. Ze spelen een rol in de stofwisseling, goede ontwikkeling van cellen en zijn in het algemeen belangrijk voor de groei. Als je schildklier wordt aangevallen door het immuunsysteem kan het deze hormonen dus niet meer genoeg produceren. Daardoor kunnen allerlei symptomen ontstaan, zoals vermoeidheid, aankomen in gewicht, mist in je hoofd of constipatie. Dit zijn maar een paar voorbeelden van de vele klachten die je kunt hebben als je deze ziekte hebt! Het tekort aan schildklierhormonen kan worden aangevuld met medicijnen.

Zelf heb ik ook de ziekte van Hashimoto

Ik was al een tijd gestopt met mijn studie toen ik voor het eerst schildkliermedicatie kreeg. Naar school gaan was veel te zwaar voor mij en huiswerk maken lukte ook al niet. Ik was zó moe dat ik hele dagen niet uit bed kwam. Al eerder ging ik voor die klachten naar de huisarts, maar hij kon toen niets vinden. Mijn schildklierwaardes waren wel al een tijdje opvallend. Het ging alleen niet slecht genoeg om verder onderzoek te mogen doen.

Ik had al het vermoeden dat het probleem aan mijn schildklier lag, andere problemen waren eigenlijk al een beetje uitgesloten. De huisarts zag dat echter anders, hij vermoedde dat ik gewoon teveel stress had. Toen ik uiteindelijk moest stoppen met mijn studie werd ik veel serieuzer genomen en werd ik doorverwezen naar de internist in het ziekenhuis. Daar kwam ik erachter dat schildklier problemen bijna nooit problemen van de schildklier zelf zijn. 

Hoe kun je erachter komen dat je de ziekte van Hashimoto hebt?

In het ziekenhuis werd mijn bloed uitgebreider getest. Naast de TSH (hormoon van de hypofyse) en de FT4 (één van de schildklier hormonen) is ook mijn anti-TPO en TGAB getest. Hiermee kunnen antilichamen worden gemeten. Bij mij was de anti-TPO positief en dat betekent dat ik antilichamen voor de schildklier had, en dus de ziekte van Hashimoto heb. Soms is echter de TGAB positief, of zijn beide anti-TPO en TGAB positief. Ik kreeg echter niet te horen dat wat ik heb ‘de ziekte van Hashimoto’ heet. De internist vertelde mij alleen even snel dat ik voor altijd medicijnen moest gaan slikken omdat ik een auto-immuunziekte heb. 

Naar huis met medicijnen

Ik werd naar huis gestuurd met een medicijn, thyroxine, die ik langzaam moest gaan opbouwen. Dat opbouwen ging maar moeizaam, uiteindelijk ben ik op een dosis blijven hangen terwijl ik me niet echt goed voelde. Elke keer als ik een hogere dosering nam, voelde ik mij juist zieker. Na een tijdje ben ik zelf maar eens informatie op gaan zoeken. Ik kwam erachter dat de dosering door mijn artsen werd bepaald op basis van mijn TSH. Dat is helemaal geen schildklier hormoon!

De TSH geeft alleen aan hoeveel moeite de hypofyse doet om de schildklier aan het werk te krijgen. De testen die laten weten hoe het met de hormoonproductie van de schildklier gaat zijn vooral de FT4 en FT3 (F staat voor Free, deze test is accurater dan de totale T4 of T3). In gesprek met anderen kwam ik erachter dat ook hun dosering niet gebaseerd werd op hoeveel schildklier hormoon ze tekort komen maar op basis van die TSH. Toen ik uiteindelijk mijn dosering op die schildklierhormonen ging baseren én van medicijn overstapte begon ik mij al stukken beter te voelen

Als medicijnen niet alles oplossen…

Toch bleef ik symptomen houden, onder andere vermoeidheid en andere vage klachten zoals gewrichtspijn. Ik merkte dat medicijnen niet alles konden oplossen. Dat is best logisch eigenlijk, want hoewel het tekort aan schildklierhormoon kan worden opgelost, wordt de aanval van het immuunsysteem niet opgelost! Die verdwijnt niet, en dan kan zeker de oorzaak zijn van bijvoorbeeld resterende vermoeidheid. Ik ben mijn voeding en leefstijl gaan aanpassen en daar ben ik ook over gaan bloggen. Uiteindelijk heb ik zelfs mijn eigen e-book Liefdevol Auto-immuun geschreven! Het aanpassen van mijn voeding was best een grote stap, maar ik voel me daardoor wel stukken beter. Meer daarover kun je vinden op mijn eigen website www.bijzonderautoimmuun.nl dan wordt het verhaal hier niet te lang. 

Wat ik jou wil meegeven

Als je schildkliermedicijnen slikt of iemand kent die dat doet, onthoud dan dat dit bijna altijd een auto-immuunziekte is! Medicijnen kunnen helaas niet altijd alle symptomen verhelpen, dat betekent niet dat het in je hoofd zit of dat je je aanstelt. Lees je vooral in, zoek goed uit wat jou kan helpen om van je symptomen af te komen. Door bijvoorbeeld je voeding aan te passen (ik deed het auto-immuun protocol) kun je jouw lichaam helpen herstellen. Voel je ook niet bezwaard om meer of uitgebreider onderzoek te laten doen. Je hebt al het recht om te weten wat er in je lichaam gebeurd. 

Liefs, 

Claire

– Wil jij ook graag een gastblog schrijven? Laat een bericht achter via het contactformulierof stuur mij een DM op Instagram.