De invloed van Diabetes type 1 op mijn leven – Gastblog #49 Yara

Hi! Ik ben Yara, 15 jaar oud. In deze gastblog van Linne, wil ik graag mijn verhaal delen rondom diabetes type 1 met jou. Ik heb nu ruim 3 jaar diabetes. Al best wel een tijdje. Maar het voelt nog als de dag van gister.

De diagnose diabetes type 1

Op 29 mei 2018 is diabetes type 1 bij mij gediagnosticeerd. Ik zat toen in groep 8 en was net 12 geworden. De week dat ik op groep 8 kamp ging kwam eraan. Ik voelde me niet lekker en had geen energie en was ontzettend moe. Omdat ik zo moe was lukte het me niet om met alles mee te doen. Ik weet nog wel dat er toen een juf heel boos op mij geworden is, dat ik me niet zo moest aanstellen. ‘Opstaan en gewoon meedoen met de rest van de kinderen’, zei ze. Ondanks dat ik geen energie had heb ik alsnog een heel leuk kamp gehad.

Toen ik thuis kwam van kamp hadden we besloten om toch maar even bloed te laten prikken. Het bloed zat erop dus kon ik daarna weer naar school toe. Uit school ging ik naar mijn opa en oma toe. Daar stond oma, buiten te wachten aan de telefoon. Mama was aan de lijn. De bloeduitslagen waren binnen. Die waren niet goed, dus we moesten met spoed naar het ziekenhuis komen. Ik had geen idee wat er allemaal aan de hand was op dat moment.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen kreeg ik het te horen. Ik had diabetes type 1. Op dat moment kon ik alleen maar denken: ‘Hoe kan dat?’ In maart had ik mijn spreekbeurt over diabetes gedaan. Opeens, 2 maanden later, had ik het zelf. Naast dat ik heel erg moe was en geen energie had, dronk ik ook heel veel, moest ik vaak naar de wc, ben ik heel veel afgevallen en had ik veel last van krampen in m’n been. Allemaal symptomen die pasten bij diabetes type 1.

Ik kreeg veel informatie in het ziekenhuis. Alles was nieuw. Ik moest leren vingerprikken, koolhydraten tellen en leren spuiten. Het ging gelukkig meteen al goed. Papa en mama waren in tranen. Iets waar ik me leven lang mee moest leven. Voor mij veranderde er niet zoveel. Alleen ff prikken, tellen en spuiten als ik iets wil eten, dacht ik. Na een aantal maanden kwam het besef pas. Het is niet even prikken, tellen en spuiten, maar er komt nog zoveel meer bij kijken. En de gedachte dat ik hier mijn hele leven mee moest leven..

Slecht in mijn vel

Door mijn diabetes ben ik me anders gaan voelen. Anders dan anderen. Het voelde alsof ik minder was dan andere kinderen van mijn school. Dat ik het zielige meisje was, die altijd met een tasje liep. Die altijd rekening met alles moest houden. Niet die even snel iets kon eten, maar eerst moest handelen. Vervelende opmerkingen die je weleens krijgt. En dan nog de kinderen om mij heen in de klas. Die wisten alles beter over m’n diabetes. Ze wisten ook te vertellen dat ik me aanstelde. Daarom ben ik naar een psycholoog gegaan. Iemand waartegen ik mijn verhaal kwijt kon. Een luisterend oor. Iemand die me kon helpen om van die gevoelens af te komen. Na 2 jaar heb ik dat eindelijk afgerond. De gedachtes achter me kunnen laten en ben ik in mezelf gaan geloven. Geloven in wie en hoe ik nou echt ben.

Misverstanden bij diabetes type 1

Ik vind het zo jammer dat mensen niet weten wat diabetes inhoudt. Er zijn verschillende soorten diabetes. Maar men denkt toch vaak als eerste aan diabetes type 2. Wat je kan krijgen door ongezonde voeding, regelmatig alcohol gebruik of te weinig beweging. Mensen gaan er grapjes over maken, vooral op social media. Op tiktok zie je veel filmpjes voorbij komen waar eten in voor komt. Vooral het lekkere eten. Mensen denken dat het dan leuk is om een reactie te plaatsen gericht op diabetes. “Pas maar op straks krijg je nog diabetes”, “hoe krijg je diabetes in drie stappen” of “kom, gaan we samen diabetes krijgen”. Ik vind niet dat je zoiets kunt plaatsen.

Ga eerst is nadenken wat voor nut het heeft om zoiets te plaatsen. Wat schiet je ermee op? Ik reageer er vaak op dat het een beetje flauw is om zoiets te zeggen. Mensen, vooral jongeren worden meteen boos dat ik het niet te letterlijk moet nemen. Dat het maar een grapje was. Ben ik de enige die het niet grappig vind? Maar dat vind ik zo jammer. Het doet echt pijn om zulke opmerkingen te lezen. Mensen die dus niet het verschil weten tussen type 1 en type 2. Aan diabetes type 1 kan je niks doen! Is dit nou echt hoe men hierover denkt?

Dankjewel dat je de tijd genomen hebt om deze blog te lezen. Ik heb nog nooit eerder een blog geschreven, maar ik vond het wel heel leuk! Ik hoop dat je het leuk vond om deze blog te lezen. Als je het interessant vindt om hier meer van te zien kan je me volgen op instagram. Op instagram kan je mij vinden onder de naam @diabetesmetyara. Als je nog een vraag hebt of iets anders wil weten, mag je me altijd een dm sturen!

Liefs,

Yara

@diabetesmetyara